Geceler sonsuza uzanan feryat
Pamuktan kafes ki zindanlara eş
Umutlar sabaha, yakın mı? Heyhat
Uyku adi hırsız, rüyaysa kalleş
.
Yastık beynime uzanan hançer
Yorgan kollarımda bir çift kelepçe
Karanlıklar gece yolumu biçer
Derman bile o an bana işkence
.
Her an çalınacak kapımın zili
Odama girecek korkulu cellat
Kayıtlar düşülmüş ferman yazılı
Mümkünse kâbusu üstünden gel at
.
Haykırsam gökleri inleten sesle
Haykırsam da boğsam karanlıkları
Geceler geçiyor acıyla ye’sle
Ne olur bahşedin aydınlıkları
.
Kim bilir bu çile ne kadar sürer
Belki sabaha dek belki yıllarca
Beynime işliyor acılar yer yer
Sırtımda dünyanın yükü tonlarca
.
Korkular bitmiyor gece boyunca
Dikenli yatakta kıvranmaktayım
Sabah gözlerime güneş doğunca
Birazcık huzura kavuşmaktayım.
.
Huzur buysa eğer al sizin olsun
Bana mahşere dek bir ilaç gerek
Çaresiz ellerim saçımı yolsun
Nefsimi dövecek bir kırbaç gerek
.
Kırbaç ki ondadır benim dermanım
Kırbaç ki vurdukça gönül dirilsin
Sonsuza açılsın kara afakım
Hançerler, demirler bir bir kırılsın.
.
Nedir bu medcezir gözyaşlarımda
Küçücük odamda bu fırtına ne
Hasretin izleri şakaklarımda
Ya Rab, çekiver al beni gölgene.
